شعر با دو اسم مهدیس و هومن
مهدیس و هومن، دو نام در آسمان
هر یک با شعاعی از نور و روشنایی خاص
مهدیس با چشمانی که مثل آفتاب درخشانند
و هومن با دستانی که مثل باد محکم و قوی هستند
آن‌ها دو جزیره‌ای در اقیانوس عشق
که هرگز به هم نرسیده‌اند
اما هر دو به یک ستاره نگاه می‌کنند
با امید به روزی که با هم خواهند بود
آرزو می‌کنند که زیر آفتاب سرخاب
با هم قدم بردارند و لحظات خود را به اشتراک بگذارند
آرزو می‌کنند که در پایین تپّۀ سبز
با چشمان پر شور و شعف، به طبع خود بخندید
آینده را تصور می‌کنید، جایی که زیر بارانِ پایِ تابستان
آغوش به گرفتار شده و با لحظاتِ عشقِ خود موافقت کرده‌اید
آن‌ها دو نام در آسمان، مهدیس و هومن
که هرگز به هم نرسیده‌اند، اما هر دو به یک ستاره نگاه می‌کنند.